Onderstaande verhalen zijn geschreven door patiënten, die behandeld zijn in Medisch Centrum Hirudo, met de bedoeling hun ervaring met u te delen. Misschien kunt u zich in één van deze verhalen herkennen.

Verhalen van onze patiënten.

Artrose, Schiedam, juni 2011.

Vanaf mijn geboorte al had ik al last van mijn rug, als klein kind heb ik bij veel artsen gelopen en die hebben nooit wat kunnen vinden. Ik kon nog wel goed leven en ben marinier geweest. Op een gegeven moment kreeg ik veel klachten in mijn armen en mijn benen. Toen ben ik via de huisarts in het ziekenhuis terecht gekomen bij de reumatoloog, omdat de huisarts dacht dat ik artritis had.

Bij de reumatoloog kreeg ik te horen dat ik te dikke knieën had, er zat een ontsteking in. Hij heeft toen een spuit gegeven met cortison. Toen was ineens alle pijn weg. De klachten waren dragelijk geworden. Ik slikte in die periode 1 à 2 tabletjes diclofinac 50 mg 1 a 2x per dag.
Na verloop van tijd vroeg ik of ik nóg een spuit kon krijgen, maar het antwoord was: Je hebt een carpal tunnel syndroom, je moet naar een chirurg. Ik naar de chirurg:
“Wat kom je doen?” “De reumatoloog heeft me doorgestuurd.” “Is er onderzoek gedaan?” “Nee”. Zijn antwoord: “Maar er zijn meerdere reumatologische afwijkingen. Ik ga je naar de neuroloog sturen. Ik ga niet eerder opereren.”

De neuroloog heeft alles bij mij onderzocht, ondermeer door stroomstootjes in de benen en armen. Alle beiden armen bleken het carpal tunnel syndroom te hebben, tot aan de elleboog, aan de linkerkant het ergst. Hij adviseerde om te opereren, maar laten we eerst een cortison spuit in de arm geven, als dat niet helpt dan kunnen we altijd nog opereren.

Ik ben naar huis gegaan, 6 diclofinacs per dag. Via kennissen ben ik met hirudotherapie in aanraking gekomen, omdat ik op een dag werd opgemerkt door een kennis die mij verwees naar een arts in Zaandam. Ik zat intussen aan de 8-10 diclofinacs per dag, en liep als een zombie op het werk. Ik werd steeds slomer en het deed steeds meer zeer als de diclofinac uitgewerkt was.
Ik belde de arts Guiliazova onder het motto ‘baadt het niet, dan schaadt het niet’. Ik werd onderzocht in november 2009, de prognose was dat het een langdurige behandeling zou worden, ik ben in oktober gelijk begonnen met de behandelingen.

Vooral de pijn in mijn nek en in de schouders en de stijfheid is na 3-4 maanden zodanig minder geworden dat ik helemaal van de diclofinac af was. Geen spierpijn meer, geen spierklachten of gewrichtsklachten meer, psoriasis gaat veel beter.
Hoe ik me nu voel is niet te beschrijven. Ik voel me heel goed en heb veel energie. ik slik geen medicijnen meer en alles functioneert naar behoren. Ik slaap als een paard. Ik ben ook wat afgevallen. Ik ben er absoluut van overtuigd dat deze therapie mij heeft geholpen. Je moet zelf natuurlijk wel doorzetten.

Juni 2011